روتر (Router) یکی از عناصر اصلی اتصال به اینترنت است و در واقع دستگاهی است که به چندین دستگاه امکان اتصال به اینترنت را می‌دهد و با استفاده از تکنیک‌های مسیریابی پویا، داده‌ها را بررسی کرده و مؤثرترین مسیر را برای جریان اطلاعات از میان مسیرهای موجود انتخاب می‌کند. در این مقاله می‌خواهیم بررسی کنیم که روتر چیست؟ چطور کار می‌کند؟ و در چه مواردی کاربرد دارد؟ با ما همراه باشید.

روتر چیست؟

روتر دستگاهی است که دو یا چند شبکه مبتنی بر بسته یا زیر شبکه را به هم متصل می‌کند. این دستگاه دو وظیفه اصلی دارد:

۱. مدیریت ترافیک بین این شبکه‌ها با ارسال بسته‌های داده به آدرس‌های IP مورد نظر.

۲. اجازه دادن به چندین دستگاه برای استفاده از یک اتصال اینترنتی مشترک.

انواع مختلفی از روترها وجود دارند، اما بیشتر روترها داده‌ها را بین شبکه‌های محلی (LAN) و شبکه‌های گسترده (WAN) انتقال می‌دهند. یک LAN گروهی از دستگاه‌های متصل به هم است که به یک منطقه جغرافیایی خاص محدود شده‌اند. معمولا یک LAN به یک روتر نیاز دارد.

در مقابل، یک WAN شبکه بزرگی است که در یک منطقه جغرافیایی وسیع گسترده شده است. سازمان‌ها و شرکت‌های بزرگی که در چندین مکان مختلف در سراسر کشور فعالیت می‌کنند، به طور معمول برای هر مکان خود نیاز به LANهای جداگانه دارند که سپس به سایر LANها متصل می‌شوند تا یک WAN تشکیل دهند. از آنجایی که یک WAN در یک منطقه وسیع توزیع شده است، اغلب نیاز به چندین روتر و سوئیچ دارد.

روتر چگونه کار می‌کند؟

روتر را به عنوان یک کنترل‌کننده ترافیک هوایی در نظر بگیرید و بسته‌های داده را به هواپیماهایی تشبیه کنید که به فرودگاه‌های مختلف (یا شبکه‌های مختلف) می‌روند. همان‌طور که هر هواپیما مقصد خاصی دارد و مسیر منحصر به فردی را دنبال می‌کند، هر بسته داده نیز نیاز دارد تا به مقصد خود هدایت شود و این کار باید به صورت کارآمد انجام شود. به همان روشی که یک کنترل‌کننده ترافیک هوایی اطمینان حاصل می‌کند که هواپیماها بدون گم شدن یا دچار شدن به مشکل بزرگی به مقصد خود می‌رسند، یک روتر نیز کمک می‌کند تا بسته‌های داده به آدرس IP مقصد خود هدایت شوند.

روتر برای هدایت درست بسته‌ها، از یک جدول مسیریابی داخلی استفاده می‌کند (لیستی از مسیرها به مقصدهای شبکه مختلف) روتر هدر بسته را می‌خواند تا مقصد آن را تعیین کند، سپس با مشورت جدول مسیریابی، کارآمدترین مسیر به آن مقصد را پیدا می‌کند. سپس بسته را به شبکه بعدی در مسیر هدایت می‌کند.

تفاوت بین روتر و مودم چیست؟

روتر و مودم دو دستگاه متفاوت هستند و نقش‌های متفاوت و مهمی در اتصال شبکه‌ها به یکدیگر و به اینترنت دارند.

یک روتر شبکه‌ها را تشکیل داده و جریان داده‌ها را در داخل و بین این شبکه‌ها مدیریت می‌کند، در حالی که یک مودم این شبکه‌ها را به اینترنت متصل می‌کند. مودم‌ها با تبدیل سیگنال‌های ارائه‌دهنده خدمات اینترنت (ISP) به یک سیگنال دیجیتال که توسط هر دستگاه متصل قابل تفسیر است، اتصال به اینترنت را فراهم می‌کنند. یک دستگاه منفرد می‌تواند به مودم متصل شود تا به اینترنت دسترسی پیدا کند؛ از طرف دیگر، یک روتر می‌تواند این سیگنال را به چندین دستگاه در یک شبکه موجود توزیع کند و به همه آن‌ها اجازه دهد همزمان به اینترنت متصل شوند.

انواع مختلف روترها چیست؟

آشنایی با انواع روتر

برای اتصال یک شبکه محلی (LAN) به اینترنت، ابتدا روتر باید با یک مودم ارتباط برقرار کند. دو روش اصلی برای انجام این کار وجود دارد:

۱. روتر بی‌سیم

یک روتر بی‌سیم با استفاده از یک کابل اترنت به مودم متصل می‌شود. سپس داده‌ها را با تبدیل بسته‌ها از کد باینری به سیگنال‌های رادیویی توزیع می‌کند و آن‌ها را با استفاده از آنتن‌ها به صورت بی‌سیم پخش می‌کند. روترهای بی‌سیم شبکه محلی ایجاد نمی‌کنند؛ بلکه شبکه‌های محلی بی‌سیم (WLAN) ایجاد می‌کنند که از طریق ارتباطات بی‌سیم چندین دستگاه را به هم متصل می‌کنند.

۲. روتر سیمی

یک روتر سیمی نیز مانند روتر بی‌سیم از یک کابل اترنت برای اتصال به مودم استفاده می‌کند. سپس با استفاده از کابل‌های جداگانه به یک یا چند دستگاه در شبکه متصل می‌شود، یک شبکه محلی (LAN) ایجاد می‌کند و دستگاه‌های موجود در آن شبکه را به اینترنت متصل می‌کند.

علاوه بر روترهای بی‌سیم و سیمی برای شبکه‌های محلی کوچک، انواع خاصی از روترها وجود دارند که وظایف خاصی را انجام می‌دهند:

۳. روتر مرکزی (Core router)

برخلاف روترهایی که در یک شبکه محلی خانگی یا کسب‌وکار کوچک استفاده می‌شوند، یک روتر مرکزی توسط شرکت‌ها و کسب‌وکارهای بزرگ که حجم بالایی از بسته‌های داده را در شبکه خود منتقل می‌کنند، استفاده می‌شود. روترهای مرکزی در «مرکز» شبکه عمل می‌کنند و با شبکه‌های خارجی ارتباط برقرار نمی‌کنند.

۴. روتر لبه‌ای (Edge router)

در حالی که یک روتر مرکزی به طور انحصاری ترافیک داده‌ها را در داخل یک شبکه بزرگ مدیریت می‌کند، یک روتر لبه‌ای با هر دو روتر مرکزی و شبکه‌های خارجی ارتباط برقرار می‌کند. روترهای لبه‌ای در «لبه» شبکه قرار دارند و از پروتکل دروازه مرزی (BGP) برای ارسال و دریافت داده از سایر شبکه‌های محلی (LAN) و شبکه‌های گسترده (WAN) استفاده می‌کنند.

۵. روتر مجازی (Virtual router)

یک روتر مجازی یک نرم‌افزار است که همان عملکرد یک روتر سخت‌افزاری استاندارد را انجام می‌دهد. این روتر ممکن است از پروتکل افزونگی روتر مجازی (VRRP) برای ایجاد روترهای مجازی اصلی و پشتیبان استفاده کند تا در صورت بروز خرابی یکی از آن‌ها، عملکرد شبکه حفظ شود.

روتر یک جزء اساسی و حیاتی در محاسبات شبکه‌های مدرن است و بدون آن، اکثر اتصالات شبکه‌ای غیرممکن خواهد بود. یک روتر خوب تضمین می‌کند که داده‌ها با سرعت بالا، به‌طور قابل اعتماد و با امنیت از طریق شبکه‌ها منتقل شوند.

معرفی روتر تتیس نت

شرکت تتیس نت، به عنوان یکی از اولین‌ها در فروش و خدمات تجهیزات شبکه، انواع روترهای سیسکو و میکروتیک را ارائه می‌دهد. انتخاب روتر از تتیس نت برای شما این مزایا را به همراه خواهد داشت:

مشاوره خرید تخصصی:

کارشناسان و مشاوران متخصص تتیس نت شما را در انتخاب بهترین روتر متناسب با نیازهای شبکه‌ای‌تان راهنمایی می‌کنند. این مشاوره‌ها شامل بررسی نیازهای شبکه، انتخاب مدل مناسب و پیشنهاد بهترین راهکارها هستند تا اطمینان حاصل شود که شما بهترین تجهیزات را دریافت می‌کنید.

نصب و راه‌اندازی حرفه‌ای:

تتیس نت خدمات نصب و راه‌اندازی روترهای سیسکو و میکروتیک را نیز ارائه می‌دهد. این خدمات شامل نصب فیزیکی، پیکربندی اولیه و تست عملکرد شبکه است. با تتیس نت، مطمئن باشید که شبکه شما به درستی و با کارایی بالا راه‌اندازی می‌شود.

خدمات پس از فروش:

تتیس نت به مشتریان خود خدمات پس از فروش کامل ارائه می‌دهد که شامل تعمیر، نگهداری و پشتیبانی فنی می‌باشد. این خدمات تضمین می‌کنند که شبکه شما همیشه در بهترین حالت ممکن عمل کند و در صورت بروز هرگونه مشکل، به سرعت رفع شود.

جمع‌بندی

روتر یک دستگاه شبکه‌ای است که بسته‌های داده را بین شبکه‌های کامپیوتری هدایت می‌کند. با استفاده از روتر می‌توان یک یا چند شبکه مبتنی بر بسته یا زیر شبکه را به هم متصل کرد. این دستگاه با ارسال بسته‌های داده به آدرس‌های IP مورد نظر، ترافیک بین شبکه‌های مختلف را مدیریت می‌کند و اجازه می‌دهد چندین دستگاه از یک اتصال اینترنتی مشترک استفاده کنند.